Ethics code: IR.IAU.NAJAFABAD.REC.1400.168
چکیده: (60 مشاهده)
مقدمه: هدف از اجرای این پژوهش تبیین فرآیند اجتماعی شدن افراد دارای معلولیت از طریق فعالیتهای ورزشی است.
روش: پژوهش حاضر بنا بر ماهیت موضوع مورد مطالعه در چارچوب دیدگاه تفسیرگرایی و رویکرد روششناختی کیفی و با استفاده از روش نظریه زمینهای بر اساس طرح اشتراوس و کوربین در سـه مرحلـه اصلـی کدگـذاری بـاز، محـوری و گزینشـی و با استفاده از مطالعه کتابخانهای و مصاحبه و تا حد اشباع نظری اجرا شد. در ایـن پژوهش از روش توافـق درون موضوعـی بـرای محاسـبه پایایـی مصاحبههای انجامشده اسـتفاده گردید.
یافتهها: مؤلفههای موردبررسی شامل شرایط علی (بسترسازی، نهادهای ثانویه، حمایتگری و پشتیبانی خانواده و انگیزهها و زمینهها)، شرایط زمینهای (عدالت رویهای، امکانات، تأمین اجتماعی، زیرساختها، توسعه مشارکت، رویکردها و سیاستها و تلاقی معلولیت و ورزش)، شرایط مداخلهگر (نقش معلم، موانع نزدیک، هزینه آموزش، فرهنگسازی، رسانه، آگاهی بخشی و توسعه ورزش همگانی)، پدیده محوری (اجتماعی شدن از طریق ورزش)، راهبردها (توانمندی اجتماعی، بهبود سلامت و سبک زندگی، فرصتهای ورزش، توانمندسازی روانی، القای کفایت و خودبسندگی) و پیامدها (پذیرش معلولیت، توانمندی و بسندگی، ادغام یکپارچگی، پرهیز از ضعف انگاری، باور به ورزش و بدیل ناپذیری ورزش) بود.
بحث: یافته های پژوهش نشان داد که عوامل علی مانند بسترسازی، نهادهای ثانویه، حمایت خانواده و انگیزه در اجتماعی شدن افراد دارای معلولیت مؤثرند. راهبردهای توانمندسازی روانی و القای خودبسندگی نیز شناسایی شدند. این مطالعه با ارائه مدلی جدید، نظریه اجتماعی شدن ورزشی را گسترش داده و آگاهی عمومی درباره اهمیت فعالیتهای ورزشی برای افراد دارای معلولیت را افزایش میدهد. همچنین بر نقش ارتباطات ورزشی و مهارتهای ورزشی در فرایند اجتماعی شدن این افراد تأکید دارد.
شمارهی مقاله: 7
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
کیفیت زندگی دریافت: 1402/3/17 | پذیرش: 1402/8/20 | انتشار: 1403/10/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول