چکیده: (1790 مشاهده)
مقدمه: ناتوانی سیاستگذاران در شناسایی و تحلیل مسائل عمومی به منظور تدوین خط مشیهای لازم همراه با ضعف کارگزاران و مجریان در اجرای خط مشیهای تصویبی و فقدان استفاده بهینه از منابع موجود از بارزترین آسیب های حکمرانی رفاه عمومی در جوامع مختلف است. هدف این پژوهش ارائه الگوی آسیب شناسی حکمرانی رفاه عمومی در ایران میباشد.
روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش ترکیبی(کمی-کیفی) است. به منظور شناسایی مفاهیم، ابعاد و شاخصهای تشکیل دهنده مدل از تحلیل تم(کیفی) و جهت برازش مدل مفهومی پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری(کمی) استفاده شده است. جامعهآماری بخش کیفی را 26 نفر از خبرگان، اساتید وصاحبنظران حوزه سیاستگذاری و رفاه عمومی انتخاب شدهاند. جامعه آماری بخش کمی را 240 نفر از کارشناسان خبره، مدیران و مدیران ارشد حوزه سیاستگذاری و رفاه اجتماعی تشکیل میدهند. که با استفاده از فرمول کوکران 149 نفر درنظر گرفته شدند.
یافتهها: دربخش کیفی؛ 50 شاخص اولیه شناسایی و بعد از کدگذاری به روش تحلیل تم 45 شاخص تایید گردید. 6 بُعد ( مدیریت و تصمیمگیری؛ مالیه عمومی دولت؛ برنامه ریزی؛ محیط داخلی؛محیط خارجی و حکمرانیبخشی) و 4 مولفه عوامل علّی، زمینهای، راهبرد و پیامد تاییدگردیدند. در بخش کمی، ابعاد مدیریت و تصمیمگیری و مالیه عمومی دولت بر ابعاد محیط داخلی و خارجی و همچنین بر بُعد برنامه ریزی تأثیر دارند و بٌعد برنامه ریزی نیز بر حکمرانی بخشی تأثیر میگذارد.
بحث: بهرهگرفتن از الگویی جامع برای شناسایی مسائل عمومی، این امکان را برای کشور مهیا میسازد که اولویتها و راهبردها را تعیین و اجرا نمایند برای آسیب شناسی حکمرانی رفاه عمومی توجه به 6 بُعد و 45 شاخص استخراج شده در این تحقیق الزامی خواهد بود.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
رفاه اجتماعی دریافت: 1401/4/26 | پذیرش: 1402/2/20 | انتشار: 1402/5/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول