دوره 23، شماره 88 - ( 2-1402 )
جلد 23 شماره 88 صفحات 196-157 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
fazelipour M, navah A, moltafet H, Saadabadi A A. (2023). Develop a paradigm model for applying the social entrepreneurship approach in the field of employment of people with physical disabilities. refahj. 23(88), 157-196. doi:10.32598/refahj.23.88.4084.1
URL: http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-4027-fa.html
URL: http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-4027-fa.html
فاضلی پور سیده منا، نواح عبدالرضا، ملتفت حسین، سعدآبادی علی اصغر. تدوین مدل پارادایمی کاربست رویکرد کارآفرینی اجتماعی در حوزه اشتغال افراد دارای ناتوانی جسمی رفاه اجتماعی 1402; 23 (88) :196-157 10.32598/refahj.23.88.4084.1
چکیده: (1624 مشاهده)
مقدمه: امروزه مسئله اشتغال افراد دارای ناتوانی جسمی به عنوان یکی از نیازهای اساسی این قشر، در بستر دانش کارآفرینی اجتماعی مورد کندوکاو قرار می‌گیرد. هدف پژوهش حاضر تدوین مدل پاردایمی کاربست رویکرد کارآفرینی اجتماعی در حوزه اشتغال افراد دارای ناتوانی جسمی استان خوزستان است.
روش: روش پژوهش کیفی و برمبنای رهیافت نظریه داده بنیاد می‌باشد. دادهها با استفاده از مصاحبههای نیمه‌ساختاریافته با 12 نفر از متخصصان و صاحبنظران کسب و کارهای اجتماعی گردآوری و در مرحله تحلیل دادهها 15 مقوله اصلی حول مقوله هسته «تمایزانگاری و عدم توسعه کارآفرینی اجتماعی» در مرحله کدگذاری گزینشی و بر اساس مقوله‌های اصلی پژوهش استخراج شده‌اند.
یافته ها: در مدل پارادایمی پژوهش مشارکت افراد دارای ناتوانی به عنوان کارآفرین اجتماعی، بالا بودن انگیزه کار در میان افراد دارای ناتوانی و لزوم بازنگری دنیای این افراد به عنوان شرایط علّی سببساز کارآفرینی اجتماعی؛ آموزش پذیری افراد دارای ناتوانی و وجود ایده کارآفرینی اجتماعی متناسب با توان‌مندی این افراد نیز به عنوان شرایط زمینهای کارآفرینی اجتماعی معلولین مفهوم‌بندی شده‌اند. مقوله‌هایی از قبیل تفاوت‌گذاری، نگاه ابزاری به اشتغال افراد دارای معلولیت، عدم تناسب تخصص و مسئولیت در انتصابات مدیریتی، عدم آماده سازی شغلی، ضعف حمایتهای قانونی، نهادی و مالی به عنوان محدودیتها و شرایط دخیل در توسعه کارآفرینی اجتماعی هستند. مناسب سازی محیط کار، تصویرسازی ذهنی، برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری تحت عنوان مقولات اصلی کنش- تعامل (استراتژیها) در راستای توسعه کارآفرینی اجتماعی به عنوان زمینهای برای اشتغال افراد دارای معلولیت، در مدل پارادایمی پژوهش قرار گرفته‌اند.
بحث: کارآفرینی اجتماعی فرایندی است که در مرحله اول با شناخت و تعریف ناتوانی به عنوان ضعف جسمی، سطح تواناییهای فردی، مهارتها و ارتباطات افراد دارای ناتوانی را مورد توجه قرارداده و در مرحله دوم با مطالعه و درک نیازمندیهای جامعه به راه اندازی کسب و کار مبتنی بر ایده‌پروری، نوآوری و خلاقیت برای این قشر و گاهاً توسط خود آنها منجر شود. پیامد نهایی کارآفرینی اجتماعی ورود، مشارکت و ایفای نقش افراد دارای ناتوانی در چرخه توسعه پایدار است.
روش: روش پژوهش کیفی و برمبنای رهیافت نظریه داده بنیاد می‌باشد. دادهها با استفاده از مصاحبههای نیمه‌ساختاریافته با 12 نفر از متخصصان و صاحبنظران کسب و کارهای اجتماعی گردآوری و در مرحله تحلیل دادهها 15 مقوله اصلی حول مقوله هسته «تمایزانگاری و عدم توسعه کارآفرینی اجتماعی» در مرحله کدگذاری گزینشی و بر اساس مقوله‌های اصلی پژوهش استخراج شده‌اند.
یافته ها: در مدل پارادایمی پژوهش مشارکت افراد دارای ناتوانی به عنوان کارآفرین اجتماعی، بالا بودن انگیزه کار در میان افراد دارای ناتوانی و لزوم بازنگری دنیای این افراد به عنوان شرایط علّی سببساز کارآفرینی اجتماعی؛ آموزش پذیری افراد دارای ناتوانی و وجود ایده کارآفرینی اجتماعی متناسب با توان‌مندی این افراد نیز به عنوان شرایط زمینهای کارآفرینی اجتماعی معلولین مفهوم‌بندی شده‌اند. مقوله‌هایی از قبیل تفاوت‌گذاری، نگاه ابزاری به اشتغال افراد دارای معلولیت، عدم تناسب تخصص و مسئولیت در انتصابات مدیریتی، عدم آماده سازی شغلی، ضعف حمایتهای قانونی، نهادی و مالی به عنوان محدودیتها و شرایط دخیل در توسعه کارآفرینی اجتماعی هستند. مناسب سازی محیط کار، تصویرسازی ذهنی، برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری تحت عنوان مقولات اصلی کنش- تعامل (استراتژیها) در راستای توسعه کارآفرینی اجتماعی به عنوان زمینهای برای اشتغال افراد دارای معلولیت، در مدل پارادایمی پژوهش قرار گرفته‌اند.
بحث: کارآفرینی اجتماعی فرایندی است که در مرحله اول با شناخت و تعریف ناتوانی به عنوان ضعف جسمی، سطح تواناییهای فردی، مهارتها و ارتباطات افراد دارای ناتوانی را مورد توجه قرارداده و در مرحله دوم با مطالعه و درک نیازمندیهای جامعه به راه اندازی کسب و کار مبتنی بر ایده‌پروری، نوآوری و خلاقیت برای این قشر و گاهاً توسط خود آنها منجر شود. پیامد نهایی کارآفرینی اجتماعی ورود، مشارکت و ایفای نقش افراد دارای ناتوانی در چرخه توسعه پایدار است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه رفاه اجتماعی
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خ کودکیار، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، ساختمان فارابی
تلفن دفتر نشریه: 02171732851
وب سایت: http://refahj.uswr.ac.ir
ایمیل: refahj@uswr.ac.ir
