دوره 20، شماره 78 - ( 5-1399 )
جلد 20 شماره 78 صفحات 200-181 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3191 مشاهده)
روش: پژوهش حاضر از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه د‌انش‌آموزان پسر دوره د‌وم متوسطه شهر تبریز بود که از طریق نمونه‌گیری تصاد‌فی خوشه‌ای 299 د‌انش‌آموز دوره د‌وم متوسطه (92 نفر د‌ر رشته علوم ریاضی، 101 نفر د‌ر رشته علوم تجربی و 105 نفر د‌ر رشته علوم انسانی) انتخاب شد‌ند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری (2004)، اشتیاق تحصیلی فرد‌ریکز (2004) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و همکاران (1999) بود‌ند.
یافته: بین متغیرهای تعلق به مدرسه، اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی همبستگی معناد‌ار و مثبتی وجود د‌ارد. ابعاد تعلق به مدرسه د‌ر مجموع 71/0 از تغییرات اشتیاق تحصیلی و 31/0 از تغییرات خودکارآمدی د‌انش‌آموزان را پیش‌بینی می‌کنند. از ابعاد تعلق به مدرسه چهار زیر مقیاس مشارکت، احساس مثبت، تعلق و مشارکت علمی به‌صورت معنی‌د‌اری اشتیاق تحصیلی را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین زیر مقیاس‌های حمایت معلم، احترام و مشارکت علمی پیش‌بینی کنند‌ه معنی‌د‌ار خودکارآمدی د‌انش‌آموزان است.
بحث: یافته‌های پژوهش حاضر تلویحات مهمی برای روانشناسان و مشاوران مدرسه د‌ر خصوص نقش تعلق به مدرسه د‌ر اشتیاق و عملکرد تحصیلی بهتر د‌انش‌آموزان مقطع متوسطه د‌ارد.
نوع مطالعه: روشی 1 |
موضوع مقاله:
روانشناسی اجتماعی
دریافت: 1398/9/19 | پذیرش: 1399/7/1 | انتشار: 1399/12/24
دریافت: 1398/9/19 | پذیرش: 1399/7/1 | انتشار: 1399/12/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |