چکیده: (3470 مشاهده)
مقدمه: در رویکردی به آسیبهای اجتماعی، ایدهای شکل گرفته که انگزنی را مانع تکرار ارتکاب جرم و بزه از طریق مشروعیتزدایی از شخص میداند و معتقد است که میتواند عامل پیشگیری جرائم باشد. این ایده در ایران و آمریکا آزموده شد اما چون نتیجه موردنظر را نداشت، به آن پایان داده شد.
روش: روش این مقاله مروری بوده و از نوع مرور روایتی استفاده شد و آنچه از منابع که مرتبط با موضوع و هدف مطالعه تلقی میشد، با رویکردی نقادانه مورد تحلیل قرار گرفت.
بحث: تاتو، داغزدن، بریدن و سوزاندن بخشی از پوست بردگان، مجرمان یا خائنان به کشور در دنیای باستان روشی جهت معرفی آنان بهعنوان افراد مملوک و یا مفسدان اخلاقی بود که بعدها در دوره مدرن این داغ و ننگها به سوزاندن شخصیت و هویت افراد بهمنظور منزوی و از میدان بیرونکردن آنان انجامید که مباحث مربوط به بحران هویت و الیناسیون و مسخ در ادبیات کلاسیک دوران جدید بهمنظور تحلیل و تفسیر این فرایند بازتاب داده شد که ادغام این فرایند با ویژگیهای فضای مجازی بخصوص در ایران، تحلیلها و سیاستگذاریهای جدیدی را میطلبید.
نتیجه: از چند جنبه پیامدی بخصوص ظهور فضای مجازی، رویکرد استفاده از کارکرد مثبت انگ و استیگما برای مقابله با گسترش آسیبهای اجتماعی و تلاش برای کنترل و پیشگیری آن ناکارآمد تلقی شد.
نوع مطالعه:
مروری 2 |
موضوع مقاله:
آسیب های اجتماعی، خانوادگی، فرهنگی از اینترنت و فناوری های نوین دریافت: 1398/4/15 | پذیرش: 1398/9/4 | انتشار: 1399/3/4
ارسال پیام به نویسنده مسئول