1. محمد اسماعیل ریاحی
دکتر علوم اجتماعی، دانشگاه مازندران، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، ایران، بابلسر، (نویسنده مسئول) <m.riahi@umz.ac.ir>
2. خدیجه پورالماسی
کارشناسی ارشد علوم اجتماعی، دانشگاه مازندران، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، ایران، بابلسر
مقدمه: مزاحمت جنسی علیه زنان در محل کار، یکی از شکلهای شایع اما پنهانِ خشونت علیه زنان است که پیامدهای منفی متعددی در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی به همراه دارد. ازاینرو پژوهش حاضر با استفاده از نظریه فعالیتهای روزمره به بررسی تجربه مزاحمت جنسی زنان شاغل در محیط کار و تحلیل اجتماعی علل بروز آن پرداخته است.
روش: پژوهش حاضر با روش پیمایش و ابزار پرسشنامه در بین 400 نفر از زنان شاغل در بیمارستانهای شهر کرج که با استفاده از نمونهگیری دومرحلهای انتخاب شده بودند، انجام شده است.
یافتهها: دوسوم پاسخگویان حداقل یکبار، انواع مزاحمتهای جنسی (کلامی و غیرکلامی) را در محیط کار تجربه کردهاند که سهم مزاحمتهای غیرکلامی (مانند نگاه هیز و...) در مقایسه با مزاحمتهای کلامی (متلکپرانی و...) اندکی بیشتر بوده است. نتایج تحلیل رگرسیونی حاکی از آن است که درمجموع، ترکیب متغیرهای سهگانه فاعل باانگیزه (همکاران مرد بیمارستان)، هدف مناسب (زنان کارمند بیمارستان) و فقدان محافظت (ضعف نظارت در بیمارستان) به مقدار 33 درصد از تغییرات تجربه مزاحمت جنسی توسط زنان را توضیح داده و پیشبینی کردهاند که دراینبین، سهم حضور فاعل انگیزهدار، تشخیص داده شدن بهعنوان هدف مناسب و فقدان محافظت به ترتیب بیشتر بوده است.
بحث: نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که اولاً آزار جنسی زنان در محیط کار امری فراگیر و یک مسئله مهم اجتماعی است. ثانیاً در وقوع این مسئله، متغیرها و عوامل متعددی دخیل هستند که مطابق نتایج تحقیق حاضر، ویژگی زنان قربانی یکی از مهمترین پیشبینی کنندههای تجربه مزاحمت جنسی در محل کار است.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
زنان دریافت: 1397/7/10 | پذیرش: 1398/4/10 | انتشار: 1398/5/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول