طرح مسأله: در تقابل دو نگرش بیمارانگار و مجرم‌انگار، این پژوهش به دنبال آن است که دریابد تجارب معتادین حاکی از پزشکی شدن اعتیاد است یا تلقی یک رفتار انحراف‌آمیز از آن وجود دارد. روش: این مطالعه به صورت کیفی و به شیوه پدیده‌شناسی صورت گرفته و مبتنی بر نمونه‌گیری هدف‌مند است. در این راستا 9 نفر از معتادان مراجعه‌کننده به مرکز درمان «اجتماع مدار» بهزیستی استان اصفهان که قادر به بیان تجارب خویش بودند، انتخاب شده و مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها، با استفاده از روش کولیزی انجام شده است. یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش در قالب3 کد تبیینی عبارت‌اند از: «تجربه از خود به عنوان بیمار»، «بیماری‌انگاری نهادی اعتیاد» و «جرم‌انگاری اجتماعی اعتیاد». نتایج: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد علی‌رغم تجربه اعتیاد به مثابه یک پدیده پزشکی شده در عرصه نهادهای پزشکی توسط افراد معتاد و تمایل این افراد به تلقی خود به عنوان بیمار، تلقی عمومی جامعه از اعتیاد به عنوان «رفتار انحراف‌آمیز»، رویکرد پزشکی را حمایت نمی‌کند.