طرح مسئله: این پژوهش با هدف تعیین میزان رضایتمندی بیماران روانی و خانواده شان از برنامه بهداشت روان در مناط ق روستایی شهرستان سنندج در سال 1383 انجام گرفته است. روش: در این مطالعه توصیفی تحلیلی با استفاده از روش طبقه ای، به طور تصادفی، اطلاعات مربوط به 51 بیمار روانی و خانواده شان که تحت پوشش خانه های بهداشت و مراکز روستایی بودند، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: این پژوهش نشان داد که 6/ 47 % از بیماران روانی و خانواده آنها از نحوه برخورد بهورزان و 3/ 47 % از این بیماران از نحوه ارائه خدمات در خانه بهداشت (دارو، پیگیری، آموزش و ارجاع ) راضی بودند . همچنین 1/ 57 % از آنها از نحوه ارائه خدمت در مراکز روستایی (آموزش، دارو، پیگیری و ارجاع ) راضی بودند . 3/ 86 % از بیماران مراجعه کننده به مراکز روستایی به دلیل به صرفه بودن از نظر اقتصادی و 3/ 84 % از آنها به دلیل به صرفه بودن از حیث وقت و زمان رضایت داشتند . اما 8/ 64 % از بیماران مراجعه کننده به مراکز روستایی از لحاظ نتیجه درمانی ناراضی بودند. نتایج: با ارتقای کیفیت ارائه خدمات، خصوصاً دارو، می توان به طور مداوم بر میزان رضایتمندی بیماران روانی و خانواده شان افزود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |