طرح بحث: مشارکت عادلانه در تامین مالی هزینه‌های سلامت، از اهداف اصلی همه نظام‌های سلامتی است که به دنبال حمایت جامعه از مخاطرات مالی می‌باشند. اندازه‌گیری میزان موفقیت در نیل به هدف مشارکت عادلانه در تامین مالی نظام سلامت براساس میزان "مشارکت خانوارها در تامین مالی نظام سلامت" صورت می‌گیرد. "مشارکت خانوار در تامین مالی نظام سلامت" به‌عنوان درصدی از درآمد بالاتر از حداقل معاش که به سلامت اختصاص داده شده است، تعریف می‌شود. به منظور مقایسه و ارزیابی سطح عدالت در تامین مالی سلامت، توزیع مشارکت در تامین مالی سلامت بین خانوار‌ها با استفاده از شاخصی که "شاخص مشارکت عادلانه" نامیده می‌شود اندازه‌گیری می‌گردد. روش تحقیق: این مطالعه با استفاده از نتایج طرح نمونه‌گیری هزینه و درآمد خانوار و ابزار تحلیل اقتصادسنجی به ارزیابی وضعیت عدالت در تامین مالی نظام سلامت ایران پرداخته است. یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که شاخص مشارکت خانوار در تأمین مالی نظام سلامت مذکور در سال 1381 بالغ بر 815/0 بوده و حدود 9/3 درصد از جمعیت کشور در محدوده جمعیت با "هزینه‌های درمانی غیرقابل تحمل" قرار داشته‌اند. نتیجه: نتایج حاصل از تحلیل‌های اقتصادسنجی نشان داد که عواملی همچون شهرنشین بودن و برخورداری از پوشش‌های بیمه‌ای اثر معنی‌داری بر کاهش مخاطرات ناشی از هزینه‌های درمانی داشته‌اند.