طرح بحث: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مستقیم و غیرمستقیم خوداثرمندی اجتماعی بر افسردگی نوجوانان تهرانی انجام شده است. روش تحقیق: آزمودنی‌های پژوهش 946 نفر (471 دختر و475 پسر) از دانش‌آموزان مقطع دبیرستان و پیش‌دانشگاهی شهر تهران می‌باشند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای ـ تصادفی انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری اطلاعات عبارتند از: پرسش‌نامه خوداثرمندی کودکان و نوجوانان، سیاهه افسردگی کودک (CDI)، پرسش‌نامه اجتناب اجتماعی، پرسش‌نامه طرد همسالان و پرسش‌نامه حمایت اجتماعی کودکان و نوجوانان. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار کامپیوتری لیزرل و روش تحلیل مسیر استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داده که تأثیر مستقیم خوداثرمندی اجتماعی بر افسردگی نوجوانان معنی‌دار نمی‌باشد اما تأثیر غیرمستقیم آن از طریق اثر معنی‌دار در اجتناب اجتماعی، طرد همسالان و حمایت اجتماعی تأیید می‌گردد. نتیجه: خوداثرمندی اجتماعی در افسردگی نوجوانان تأثیر غیرمستقیم دارد و این تأثیر از طریق اجتناب اجتماعی، طرد همسالان و حمایت اجتماعی می‌باشد