دوره 13، شماره 50 - ( 10-1392 )                   جلد 13 شماره 50 صفحات 331-317 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (5389 مشاهده)

مقدمه:

پژوهش حاضر به مطالعه احساس نگرانی دانشجویان نخبه می‌پردازد. مطالعات بسیار اندکی جلوه

 نگرانی طبیعی را در جمعیت غیربیمار بررسی کرده‌اند. از این رو، در این مطالعه به علل احساس نگرانی دانشجویان نخبه پرداخته شده است که افرادی سالم و نیز سرآمد هستند؛ زیرا با آگاهی از علل نگرانی‌های آن‌ها بهتر می‌توان استعداهایشان را پـرورش داد. 

 

روش:

مطالعه حاضر پژوهشی کیفی و از نوع توصیفی‌تحلیلی است. جامعه آماری نمونه‌ای متشکل از هجده دانشجوی نخبـه (هفت دانشجوی پزشکی و یازده نفر مهندسی) بود که بـا روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شد. ابزار این بررسی، مصاحبه نیمه ساخت یافته بود و داده‌‌های مصاحبه با روش تحلیل محتوای استقرایی قیاسی بررسی و تجزیه و تحلیل شدند.

 

یافته‌ها:

براساس تحلیل داده‌ها مشخص شد احساس نگرانی دانشجویان نخبه از چندین عامل به‌وجود می‌آید که برخی از آن‌ها بین دو گروه مشترک‌و عبارت‌است از: نگرانی به‌دلیل فراهم‌نبودن شرایط به فعل رساندن توانمندی‌ها و نگرانی درباره دستیابی به شأن اجتماعی مورد انتظار و نگرانی به‌دلیل نبود امکانات آموزشی مطلوب. عوامل دیگری که عمدتاً در دانشجویان پزشکی دیده شد، عبارت است از: احساس نگرانی درباره ادامه تحصیل و مسائل اقتصادی. در این میان، احساس نگرانی از فراهم‌نبودن شرایط به فعل رساندن توانمندی‌ها در ۱۰۰ درصد مصاحبه شوندگان دیده شد.

 

بحث:

فراهم‌نبودن زمینه و بستر لازم برای استفاده از دانش‌آموخته‌ها و ظهور توانمندی‌های نخبگان، دلیل اصلی بروز احساس نگرانی در آن‌هاست؛ عاملی کـه با خودشکوفایی ارتباط مستقیـم دارد. درواقـع، دانشجویان نخبه از آینده حرفه‌ای خود نگران‌اند، چون پیش‌بینی می‌کنند که شرایط بروز استعدادها و خلاقیت برای آن‌ها فراهم نیست. همچنین دانشجویان نخبه توانایی خود را فقط در حل حداقل‌ها می‌بینند؛ زیرا معتقدند اوضاع جامعه و عوامل تأثیرگذار بر آینده حرفه‌ای آن‌ها به‌میزان زیادی خارج از اختیار آنان است.

 

 

واژه‌های کلیدی: دانشجوی نخبه، نگرانی.
متن کامل [PDF 235 kb]   (2155 دریافت)    
نوع مطالعه: اصیل | موضوع مقاله: رفاه اجتماعی
دریافت: 1392/12/26 | پذیرش: 1392/12/26 | انتشار: 1392/12/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.